Editie 3 | November 2021
Recensie: 'Hoe blaas je een pijpleiding op'
Niels
De titel van dit boek sprak onmiddellijk tot mijn verbeelding. Ik stelde mij alvast een praktische handleiding eco-guerrillatactieken voor. Dat is het boek zeker en vast niet, en maar goed ook. In werkelijkheid is het een korte maar krachtige pleidooi tegen wanhoop, en vóór het omarmen van een brede waaier aan tactieken bij het actievoeren, van de klassieke mars tot - om toch een beetje controverse uit te lokken - het actief blokkeren en saboteren van infrastructuur die de klimaatcatastrofe aandrijft.
Wat als de toekomst er veel beter uit zal zien dan we denken? Wat als we erin slagen om volledig over te stappen naar hernieuwbare energie, de steden te vergroenen, onze architectuur te verduurzamen? Dat is de toekomst die Solarpunk probeert voor te stellen, en te verwezenlijken. Hoewel de beweging aan populariteit wint, vooral online, is Solarpunk in onze contreien nog weinig bekend. Daar mag verandering in komen, want de ideeën achter Solarpunk kunnen een meerwaarde zijn voor elke activist. Tijd voor een introductie.
“En waarom niet?”, vroeg de verkoper toen ik zei dat ik geen uitgebreide omruilgarantie wilde kopen bij mijn nieuwe mixer. “Omdat ik zou willen dat mijn mixer zeker 10 jaar meegaat. Ik hoop dat hij goed gemaakt is. En bovendien wil ik hem liever herstellen dan om te ruilen als er een defect is,” antwoordde ik.
En dat zette me aan het denken. Waarom vertrouw ik er als consument niet op dat die mixer lang meegaat? Zijn producenten meer bezig met het verkopen van een volgend toestel dan met het milieu? Willen handelaars zoveel mogelijk omruilgaranties verkopen? En zijn consumenten te gevoelig aan modetrends om hun oude toestel te laten herstellen? Ik ging op onderzoek uit.
Pleit Vlaams Belang voor eigen stroom eerst? Geeft N-VA elk huis zijn eigen modulaire kernfusie reactor? Draait CD&V voldoende met de wind om een nieuw windmolenpark te bevoorraden? Haalt PVDA gratis stroom uit de spanning tussen arbeid en kapitaal? Gelooft Open Vld dat een onzichtbare hand zonnepanelen zal installeren? Deelt Vooruit binnenkort gratis blikjes stroom uit? Gaan we met Groen van kerncentrales via gascentrales via steenkoolmijnen via houtkachels naar hernieuwbare energie in 2050?
Nic Balthazar vertelt ons waarom klimaatmarsen belangrijk zijn!
Elias
Tijdens de vorige klimaatmars, op zondag tien oktober 2021, liepen we de immersyphatieke Nic Balthazar tegen het lijf! We konden hem strikken voor een kort gesprekje. Veel luisterplezier!
Audioreportage: de eerste klimaatmars
Elias
Op zondag tien oktober 2021 kon het eindelijk weer: klimaatmarsen! We kwamen met heel veel op straat om een ander klimaatbeleid te eisen, om de alarmbel te luiden. We maakten met Koelstof een kleine audioreportage. Veel luisterplezier!
Was u zondag 10 oktober één van de 30.000 - of 20.000, 25.000, 50.000, echt niet waar het over zou moeten gaan - aanwezigen in Brussel op de klimaatmars? En welk gevoel hield u over aan deze dag? Misschien stapte u tegen de middag, net als ik, vol enthousiasme op een overvolle trein. Blij om al die medebetogers te zien! Of was het voor u de eerste keer en had u toch wat stress over hoe de dag zou verlopen? Mijn dag was er één van gemengde gevoelens.
Matthias
Misschien ken je de York Minster wel, de kathedraal van York? Een prachtig gotisch kerkgebouw in Engeland. Het gebouw is 58 meter lang en 31 meter hoog, met een centrale toren die tot een hoogte van 60meter reikt. De afmetingen en de verbluffende partij glas-in-loodramen zijn indrukwekkend. Maar wat er misschien nóg meer onze aandacht moet trekken is de bouw. Meer bepaald de duur ervan. In 1220 werd er begonnen met de bouw, om dan in verschillende fases door te gaan tot de inzegening in het jaar 1472. 252 jaar lang werd er gebouwd aan deze mastodont. Tweehonderdtweeënvijftig jaar lang duldden de inwoners van York een bouwwerf midden in hun gemeenschap, en werden er mensen en middelen vrijgemaakt om samen te bouwen aan een droom.
In het grijze weer van deze druilerige dinsdagochtend oogt campus De Sterre mistroostig. De weg hierheen was niet veel beter, eerst langs de lovehotels aan de achterkant van het halfafgewerkte Sint-Pietersstation, via een chique wijk waarin een villa met dichtgetimmerde ramen staat te verkrotten, een grote baan over, om dan de verouderde gebouwen van de UGent campus boven zich uit te zien torenen. Bij het binnenkomen van het terrein staat een groot bord waarop te lezen staat hoe de UGent werkt aan de biodiversiteit op hun campus. Zodra men de gebouwen links (of eerder rechts, gezien de ingang die ik heb genomen) laat liggen wordt duidelijk dat deze belofte niet vals is.
Actueel: Lützerath bleibt! Activisten bezetten dorp in het Rijnland (Duitsland).
We hebben een reportage ter plaatse gemaakt!