Editie 2 | augustus 2021
Op een zonnige juni-ochtend verzamelen we aan het alom bekende standbeeld Fonske op het Leuvense Rector De Somerplein voor een eerste ‘zitting’ van Rebellion of One, de eerste van een hele serie verspreid over twee weken. De activist zal met een sandwichbord - langs de ene kant beschreven met een persoonlijke boodschap, langs de andere met een boodschap uit een MAPA (most affected peoples and areas) - op het plein gaan zitten. Fonske doet ook mee aan de actie, met zijn eigen op maat gemaakte bordje. De profetische waarde van zijn boodschap, “ik ben bang dat het water mij tot aan de lippen komt”, werd helaas enkele weken later pijnlijk duidelijk.
Justine
26 mei, 9.51 uur ‘s ochtends. Een groepje van een tiental fotografen en journalisten staan aan het Luxemburgplein in Brussel. Geduldig wachten ze af. Een beetje verder kijkt een vrouw in een groene broek, rubber laarzen en regenjas naar de hemel. Grijs maar droog, denkt ze opgelucht. Niet veel later rijdt een witte bestelwagen omringd door vier stewards het plein op. Safety first, dit is een voetgangerszone. In een mum van tijd laden een tiental activisten in groene overalls het busje uit en beveiligen met verkeerskegels een zone voor de ingang van het Europees Parlement. Terwijl de security nog verward overlegt en de activisten aanspreekt, gutst het groene water al over het plein. In twee minuten tijd is 400m² groen gekleurd.
Valentijn
Wat is beter dan een activist? Twee activisten! Koelstof sloeg twee vliegen in één klap en ging praten met Wieke en Mathieu, die als koppel al heel wat klimacties voor Greenpeace op hun palmares hebben staan. Mathieu werkt voor Greenpeace als campagneleider en Wieke werkt als commercieel marktonderzoekster, niet voor Greenpeace weliswaar.
Een echte poëzieliefhebber kent zijn klassiekers, en welke dichter belichaamt meer de Vlaamse poëtische canon dan Guido Gezelle? Al was uw literatuuronderwijs op de middelbare school huilen met de pet op, de kans is groot dat u toch al minstens gehoord hebt van Gezelle. (Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd dat hij blijkbaar een buitensporig groot hoofd had, hoe meer men weet!) Gezelle is moeilijk een milieuactivist te noemen, maar hij weet in zijn gedichten wel precies de drijfveer voor veel milieuactivisten te vatten, namelijk de verwondering om de schoonheid van de natuur, van waterdruppels tot bloemen, van kersen tot schaatsenrijders.
Stel je de volgende situaties voor. Er worden plannen bekend gemaakt voor het bouwen van een aantal windturbines in je buurt. Of er wordt aangekondigd dat er parkeerplaatsen moeten verdwijnen in een straat zodat er ruimte is om de straat te vergroenen. Voor de aanleg van een fietspad wordt een straat versmald waardoor de maximumsnelheid naar vijftig moet. Als milieuactivist voel je de bui al hangen: voor je het weet worden er zwarte vlaggen uitgehangen, worden er buurt-, beschermings- en reddingscomités samengesteld en staat de lokale pers in de rij om interviews met onthutste buurtbewoners af te nemen. Al snel beticht je de buurtbewoners van kortzichtigheid, conservatisme, het louter nastreven van individuele belangen, een not in my back yard-houding en wijs je hen op hun persoonlijk aandeel in de vernietiging van de planeet en alles waar je voor staat.
Wanneer en hoe bent u milieuactivist geworden? Misschien dreef Greta Thunbergs iconische “I want you to panic”-speech je uiteindelijk tot actie. Of misschien maakte u zich zorgen over het steeds extremer wordende weer, of over de bosbranden in Australië en het Amazonewoud. De kans is groot dat u niet precies kan aanwijzen wat nu net de druppel was die de emmer der klimaatwanhoop deed overlopen, het kan goed zijn dat uw activisme eerder het gevolg is van het langzaam doorsijpelen van cijfermateriaal in uw hersenpan totdat actie ondernemen de enige logische optie leek.
Niels en Elias
Op 27 mei trok de eerste ecocide-mars door de straten van Brussel. Op de trappen van het afbrokkelende justitiepaleis voerden de actievoerders een levendig toneeltje op. Een monster met vele koppen, symbool van grote internationale vervuilers, wordt verdreven door vrouwe Justitia, geflankeerd door advocaten, die het bedreigde milieu te hulp schieten. De deelnemers eisten twee uur lang de erkenning van ecocide als internationaal misdrijf. Want binnenkort kan een heel nieuw tijdperk in de juridische klimaatstrijd beginnen.
Simon Van Eekert
De klimaatcrisis is complex en overweldigend. Oplossingen vergen dringende en grootschalige actie, die voortdurend wordt tegengewerkt door machtige instituten, zoals multinationals en overheden. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat veel mensen kampen met klimaatangst. Dat geldt zeker ook voor klimaatactivisten, die voortdurend met hun neus op de sombere feiten en vooruitzichten worden gedrukt. In de publieke ruimte wordt er echter te weinig gedebatteerd over de mentale gevolgen van klimaatangst. Wat voor impact heeft klimaatangst? Welke vormen kan de angst aannemen? En hoe kunnen we met die angst het best omgaan?
Heeft CD&V al een nieuw doel voor bomen of denken ze nog steeds dat die enkel dienen om te kappen? Wil PVDA alle klimaatwetenschappers in de Goelag? Lost een nog onbestaande technologie voor N-VA alle klimaatproblemen op? Hoe ziet de sprookjeswereld van Groen eruit, waar klimaatbeleid niets kost? Is het voor Vlaams Belang allemaal de schuld van de transmigranten of toch van de EU? Wil Open Vld luchtvervuiling privatiseren? Hoopt Vooruit klimaatverandering terug aan de onderhandelingstafel te krijgen door te staken Politieke partijen schrijven naar aanloop van verkiezingen steeds ellenlange verkiezingsprogramma’s die maar weinig mensen lezen. In deze reeks zoom ik in op verschillende milieuthema’s in de verkiezingsprogramma’s van de Vlaamse politieke partijen van het verkiezingsjaar 2019.